Cheung Chau

We gaan een watertour maken naar het eiland Cheung Chau. De aanlegsteiger is vlak bij het hotel. Als een zoeklicht strijkt het ochtendlicht over het wolkenkrabberprofiel van het ene uiteinde van de haven naar het andere en afwisselend zien we de betonblokken oplichten. Bootjes puffen drukdoenerig voorbij. De voorplecht is vaak een drakekop. Logge ferry boten varen af en aan, het havenbedrijf is al in volle gang.

We varen af. Eerst aanleggen in Hongkong. Langs de kade staan chinezen allerlei bewegingen te maken, ochtendoefeningen. Een zwaait er vervaarlijk met z'n hoofd heen en weer, of het er af moet; een ander doet vliegoefeningen. Een klein mannetje buigt op en neer en verderop staan er een paar als gekken met armen en benen te slingeren, zelfs een met een paraplu in z'n hand. In de Amsterdamse Kalverstraat zouden ze dit gauw afgeleerd hebben. Hier is het: leven en laten leven.

Drukkend heet

Heel duidelijk tekent het stadsprofiel zich af. Het Connaugt gebouw wordt schoongemaakt en mannen in "hangmatten" schuiven de verdiepingen langs. De grijze ochtendlucht zorgt voor een eigenaardige lichtval. Drie stoten op de fluit, we varen. Maar als we dachten, deze morgen gevrijwaard te zijn van explicatie, komen we bedrogen uit. Zodra de boot in beweging komt begint het al. In de verte scheert een Hovercraft over het water en laat een scherpe lijn van wit kielzog achter. Overal om ons heen grote oceaanstomers. Nog verder, tegen de horizon, is het water lichtgroen. 't Is drukkend heet, geen zuchtje wind zorgt voor afkoeling. Lang aam laten we de haven achter ons en het silhouet van de stad. Eilandjes duiken op, sampans tuffen voorbij. We drinken koffie in de kajuit - inbegrepen bij de prijs. Als later de zon doorbreekt, wordt de hitte haast onverdraaglijk. Het bootje deint lekker op de golven. Een Engelsman vraagt advies over z'n camera, maar is meer om een praatje verlegen. Dan steekt eindelijk de wind op, heerlijk.

Landing op Cheung Chau.

De haven is vol jonken, met stoere vierkante achterstevens. We krijgen een uur de tijd om het enige winkelstraatje door te lopen en de Chinese tempel te bekijken. Als in een film glijden de beelden voorbij: marktgekrioel - kippen in manden - gehurkte vrouwtjes achter stapels voedsel - kindertjes die overal doorheen scharrelen ­ in donkere vertrekjes spelen mannen mahjong of liggen lui te slapen op jutezakken ­ honden - vogeltjes in kooien - over lijnen hangt de was te drogen - balkonnetjes volgestouwd met vaten en manden. In het nauwe straatje komen nog nauwere steegjes uit.

Etensluchtjes - geknauwde Chinese klanken. Hitte - Het stroomt in straaltjes langs mijn voorhoofd. De zon is nu definitief door gebroken. In de schaduw van de straatjes is het heerlijk, op een pleintje niet om uit te houden. Het tempeltje is heel oud en vervallen, het is er schemerig, de lucht doortrokken van wierook. Beeltenissen, voor ons onbegrijpelijk staan overal. Allerlei zijkamertjes met reliëfwerk. Aan de achtermuur een woest uitziende tijger en aan de andere kant een draak of watermonster die heel realistisch gedeeltelijk boven water uitkomt en weer onderduikt. Vrouwtjes lopen in en uit, broek en kieltje van zwarte zijde en met brede rieten hoeden op. Paraplus tegen de zon. Sommigen lopen met bamboestokken over hun schouder, waar bussen aanhangen met een onsmakelijk uitziende substantie: etenswaar: dikke soep, groente en vis.

Cheung Chau

Een klein chinees wereldje op zichzelf, los van de buitenwereld. We varen weer; er staat nu een lekker bries je. Alles is helder in de zon, wolkenschaduwen schuiven over het groene water, jonken laten schuimig zog achter en op de sampans wrikken de vrouwen hun lange vaarbomen heen en weer om hun huis je voort te bewegen. We praten wat met twee Amerikaanse echtparen. Als je al die verhalen hoort dan lijkt de hele wereld constant op reis te zijn!

Na de boottocht valt de warmte van Hongkong weer op ons. In het hotel zijn anderen net van hun boodschappen terug zijn. Tegen half 8 gaan we uit eten in een Frans restaurant vlakbij ons hotel.
Gezelligheid kent tijd en daarom wordt het ook erg laat. Om half 12 sluipen we ons hotel binnen. Pakken is in een vloek en een zucht gebeurd, morgen om half 6 is het weer dag en verdwijnen we uit Hongkong.